Yoga TherapyYoga Therapy is the use of yoga postures, meditation and pranayama to assist the body By natural means mend and stability by itself. sure yogic practices happen to be demonstrated to acquire particular therapeutic characteristics Together with yoga’s inherent power to make wellness and very good health. These pages are not intended to handle or diagnose any medical problems. A yoga follow ought to be used to health supplement traditional therapy. remember to seek advice from with a overall health treatment Experienced before beginning a yoga program, as some yogic tactics is often damaging if practiced with specified situations.
commencing SequencesWhere to begin Should you have some prior knowledge with yoga. Establish on The essential pose sequences by incorporating much more size and obstacle into the stream. For additional beginning stage sequences, look into the Sun Salutations as well as Exclusive Sequences sections.
Pogođeni smo duhovnim, na neki način »filozofskim karakterom Zaratustrine religije.eighteen Transmutacija najznačajnijih arijskih božanstava u Ameše Spente (Svete Blažene) koji čine pratnju Ahure Mazde, i činjenica da svaki od tih Entiteta sadrži apstraktnu vrednost (crimson, Moć, Odanost, itd.) gospodareći pri tom jednim kosmičkim elementom (vatrom, metalom, zemljom, itd.). — istovremeno označavaju tvoračku imaginaciju i opseg strogog mišljenja. Pridružujući Ameše Spente Ahuri Mazdi, Zaratustra uspeva da jasno iskaže način na koji on dejstvuje u svetu, a isto tako rasvetljava kako Gospod, preko svojih »Arhanđela«, može da pomogne svojim vernicima i da ih podrži. Koliko je Prorokova poruka nova — potvrđuje činjenica da on svog Boga naziva »mudrim«, da slavi značaj »istine«, da neprekidno priziva »dobru misao«: on ističe funkciju i religioznu vrednost »mudrosti«, odnosno »nauke«, tačnog i korisnog znanja. Naravno, nije reč o nekoj apstraktnoj nauci u modernom značenju tog termina, nego o »tvoračkoj« misli koja otkriva i istovremeno gradi strukture sveta i univerzuma vrednosti koji je njihov korelativ. Sa tog stanovišta, Zaratustrin spekulativni napor možemo uporediti s meditacijama i otkrićima mudraca što se pominju u Upanišadama, koji su korenito preobrazili vedska shvatanja sveta i ljudske egzistencije (§ 80).
The historical past and philosophy of yoga is interesting. It’s awesome how something which started so long ago remains appropriate currently.
boli, kao elementi nekog pisma ili kao magični simboli. Još ubedljivije izgleda upoređivanje sa australijskim tjurungama. Znamo da ovi obredni predmeti, najčešće od kamena i ukrašeni različitim geometrijskim crtežima, predstavljaju mistično telo predaka. Tjurunge se sakrivaju u pećinama ili zakopavaju na određenim svetim mestima, a mladićima se mogu predati tek posle inicijacije. Kod urođenika Aranda, otac se sinu obraća ovim recima: »Evo tvog sopstvenog tela iz kojeg si izišao ponovnim rođenjem«, ili »To je tvoje sopstveno telo. To je predak koji si bio ti, dok si, tokom svog prethodnog postojanja, lutao. Zatim si sišao u svetu pećinu da se tu odmoriš«.six Cak i ako je oslikani oblutak iz Madazila imao istovetnu funkciju kao i tjurunge, što je sasvim verovatno, nemoguće je doznati da li su i njegovi autori imali slične predstave kao Australijanci. Ne možemo međutim sumnjati u religiozno značenje azilijenskih oblutaka. U pećini Birsek u Svajcarskoj, nađena su 133 oslikana oblutka, i skoro svi su slomljeni. Izgleda prihvatljivo da su ih slomili neprijatelji ili kasniji stanovnici pećine. U oba slučaja, težilo se poništavanju magijsko-religiozne moći koju su predstavljali ovi predmeti. Verovatno je da su pećine i ostala mesta španskog Levanta, ukrašeni zidnim slikarstvom, predstavljali sveta mesta. Značenje sunaca i ostalih geometrijskih znakova prikazivanih uz antropomorfne slike ostaje i dalje zagonetno.seven Nemamo nikakvog načina da bliže odredimo poreklo i razvoj verovanja naših predaka LI preistoriji.
Yoga can be a meditative technique of self-discovery and liberation. it truly is a various selection of practices that aims to regulate the mind, identify a detached witness consciousness, and totally free oneself with the cycle of beginning and Demise. It teaches us to check out ourselves Obviously, to understand what is true about who we have been, and also to Enable go of everything that doesn't serve us.
Posle otkrivanja tajne topljenja magnetita ili hematita, bez mnogo muke dobijala se velika količina metala, jer su naslage bile veoma bogate i lako dostupne. Ali obrada zemaljske rudače nije ista što i obrada meteorskog gvožđa, a razlikuje se i od topljenja bakra i bronze. Tek kada je pronađena peć, naročito posle usavršavanja tehnike »stvrdnjavanja« metala kaljenjem, gvožđe je preovladalo. Tek je metalurgija zemaljskog gvožđa učinila ovaj metal dostupnim za svakodnevno korišćenje. Ova činjenica je imala značajne religiozne posledice. Pored nebeske sakralnosti, koja je povezana s meteoritima, sada se suočavamo sa zemaljskom sakralnošću, u čemu učestvuju rudnici i nade. Metali niču »u krilu zemlje«.fifty four Pećine i rudnici poistovećeni su sa matericom Zemlje-Majke. impolite izvađene iz rudnika u izvesnom smislu predstavljaju »zametke«. Oni lagano rastu, kao da su podložni drugačijem vremenskom ritmu nego što je to život biljnih organizama i životinja — nije stvar u tome da oni manje rastu, oni »sazrevaju« u zemaljskim dubinama. Njihovo vađenje iz krila Zemlje-Majke je, dakle, jedna prevremena operacija. Ako bi im se ostavilo dovoljno vremena da se razviju (što bi se ovde odnosilo na geološki ritam vremena), impolite bi mogie postati zreli, »savršeni« metali. fifty one fifty two fifty three 54
106. Iranski kralj i praznik Nove godine Darije je Persepolis zamislio i izgradio kao svetu prestonicu, namenjenu za proslavljanje praznika Nove godine, Navroza.32 Persepolis dakle nije bio politička prestonica i nije imao nikakav strategijski značaj, a za razliku od Pasargade, Ekbatana, Suze i Vavilona, ne pominje se ni u jednom zapadnom ili istočnom izvoru.33 Navroz je, kao i svaki obredni situation Nove godine, obnavljao Svet simboličnim ponavljanjem kosmogonije. To shvatanje je bilo blisko Indoirancima; circumstance je, međutim, verovatno pretrpeo i mesopotamske uticaje. 34 U svakom slučaju, praznik Nove godine se odvijao pod okriljem Ahure Mazde, koji je bio prikazan kao sveštenik na mnogim vratima Persepolisa.
među zajedničke elemente stare zemljoradničke civilizacije koja se prostirala od srednjeg Mediterana do doline reke Gang. U drugoj epizodi, Anat preti sopstvenom ocu, Ilu, da će krvlju prekriti njegovu kosu i bradu (tekst 'nt : V: Oldenburg, str. 26). Kad pronađe Baalovo beživotno telo, Anat počinje da jadikuje, mada pri tom »proždire njegovo telo bez noža i pije njegovu krv bez pehara«.36 Zbog svog surovog more info i krvavog ponašanja, Anat je — kao, doduše, i druge boginje ljubavi i rata — imala muške atribute pa se otuda smatralo da je dvopolna. Posle još jedne praznine, tekst prikazuje Baala kako joj šalje glasnike s poklonima. On je obaveštava da mu je rat mrzak; neka Anat, dakle, položi oružje i prinese žrtve za mir i plodnost polja. On je obaveštava da će stvoriti munju i grom kako bi bogovi i ljudi mogli znati da se približava kiša. Anat ga uverava da će poslušati njegove savete. Baal pri tom, mada vrhovni vladar, nije imao ni dvor ni svetilište, dok su ih drugi bogovi posedovali. Drugim recima, Baal nije raspolagao nijednim hramom koji bi bio dovoljno veličanstven da može potvrditi njegovu vrhovnu vlast. Čitav niz epizoda pripoveda o građenju dvora. Ima i dosta protivurečnosti. Baalu je, naime, potrebna Elova dozvola, iako ga je zbacio s prestola: on šalje Ašerat da se založi za njega, i »Majka bogova« hvali činjenicu da će Baal ubuduće »davati kiše u izobilju« i »oglašavati se u oblacima«.
34 Takve analize potvrđuju obrednu funkciju znakova i paleolitskih figura. Sada nam se čini očigledno da te slike i ti simboli imaju odraza u izvesnim »istorijama«, odnosno, u događajima vezanim za godišnja doba, navike divljači, polnost, smrt, zagonetne moći nekih natprirodnih bića i izvesnih pojedinaca (»stručnjaka za sveto«). Ove paleolitske predstave možemo posmatrati kao jedan kod koji istovremeno označava simboličku (dakle, »magijsko-religioznu«) vrednost slika i njihovu funkciju u ceremonijama koje se odnose na različite »istorije«. Naravno, mi nikada nećemo saznati tačan sadržaj tih »istorija«. Ali, »sistem« u kojima se uokviruju različiti simboli omogućavaju nam da barem pogodimo koliki je njihov značaj za magijsko-religioznu praksu paleolita. Utoliko pre što su određeni broj tih »sistema« usvojila i lovačka društva. Kao što smo ranije primetili (§ 4), izvesne vidove preistorijskih religija moguće je »rekonstruisati« razmatranjem obreda i specifičnih verovanja primitivnih lovaca. Nije reč samo o »etnografskim paralelama«, metodu koji su s manje ili više uspeha primenjivali svi istraživači izuzev Leroa-Gurana i Lamengss 84
Izraz ezoterija nastao je od grčke riječi ἐσωτερικός (esôterikos), a označava izvanjski set u unutrašnjost ili općenito unutrašnjost.
Doznajući na koji način ratari objašnjavaju pojavu jestivih biljaka, istovremeno shvatamo religioznu opravdanost njihovog ponašanja. Većina mitova o poreklu sakupljena je među primitivnim populacijama koje su upražnjavale vegekulturu ili kulturu žitarica. U evoluiranim kulturama takvi motivi su redi i ponekad ko renito reinterpretirani. Jedna prilično raširena tema objašnjava da su krtole i drveće sa jestivim plodovima (kokosova palma, banana itd.) nastali od tela jednog ubijenog božanstva. Najpoznatiji primer dolazi sa Serama, jednog od ostrva Nove Gvineje: iz raskomadanog i sahranjenog tela devojke-polubožanstva, Hainuvele, nikle su do tada nepoznate biljke, pre svega krtole. Ovo prvobitno ubistvo iz osnova je promenilo uslove ljudskog života, jer su lime uvedeni seksualnost i smrt, i uspostavljene religiozne i društvene institucije koje još važe. Nasilna Hainuvelina smrt nije samo »stvaralačka«; ona boginji omogućava da bude neprekidno prisutna u ljudskom životu pa čak i u njihovoj smrti. Hraneći se biljkama koje su potekle iz njenog sopstvenog tela, mi se, u stvari, hranimo samom supstancijom božanstva. Nećemo naglašavati značaj ovog mita o poreklu za religiozni život i kulturu paleolitskih ratara. Dovoljno je reći da sve odgovorne aktivnosti (ceremonije vezane za pubertet, životinjske ili 19 William Solhein, »Relics from Two Diggings indicate Thais had been the 1st Agrarians«, Ny Times, 12. januar 1970.
lavatory ne identifyće Avramu nikakvu obavezu — obavezuje se samo on. Taj se obred, koji je u Starom zavetu jedinstven, upražnjavao sve do vremena Jeremije. Određeni broj autora osporava da je on bio poznat u doba Rodozacetnikâ. Žrtvovanje je sigurno bilo prikazano u jehovističkom kontekstu, ali teološka reinterpretacija nije uspela da poništi njegov prvobitni karakter. U Knjizi postanja do pojedinosti je opisano samo jedno žrtvovanje — Isakovo (22 : 1—19). Bog traži od Avrama da mu prinese na žrtvu paljenicu ('olah) svoga sina, i dok se on pripremao da žrtvuje Isaka, ovoga je zamenio jedan ovan. Ta epizoda je dala povoda bezbrojnim raspravama. Između ostalog, primaryćeno je da se izraz »žrtva paljenica« ponavlja šest puta. Izgleda, međutim, da je ova vrsta žrtvovanja preuzeta od Kanaanaca, tek posle konačnog naseljavanja plemena. 21 Podjednako se govorilo i o »idealizaciji Professionalšlosti«. Međutim, ne treba zaboraviti da Knjiga postanja sadrži određeni broj ružnih priča »što pokazuje da su redaktori bili više zaokupljeni vernim prenošenjem tradicija nego njihovom idealizacijom«.22 (Podvlačenje u tekstu je naše.) Kakvo god bilo njeno poreklo, ova epizoda neuporedivo najsnažnije u čitavom Starom zavetu prikazuje duboko značenje »avramovske« vere. Avram se ne priprema da žrtvuje svoje dete imajući u vidu neki određeni ishod, onako kao što su to učinili Misa, kralj moavski, žrtvujući svoga starijeg sina da bi iznudio pobedu (Druga knjiga o carevima, 3 : 27), ili Jeftaj, koji se obavezuje Jehovi da će mu na žrtvu paljenicu prineti prvu osobu koja mu pođe u susret posle njegove pobede, i ne pomišljajući da bi to mogla biti njegova rođena kći jedinica (Knjiga o sudijama, eleven : thirty i dalje).
Ovi apilum i muhhüm isto su što i nábiim. Kao i proroci Izrailja, oni pretežno koriste kratke rečenice i svoje poruke šalju carevima, čak i kada je reč o lošim vestima ili kritikama protiv nekih dela samih vladara. 38 Već u prvim vekovima osvajanja i naseljavanja primaryćuje se kanaanski uticaj, koji je istovremeno dubok i raznolik. U stvari, od Kanaanaca se preuzimaju obredni sistem, sveti gradovi i svetilišta; prema kanaanskim uzorima se organizuje i sveštenička klasa; najzad, i sami proroci, koji će se ubrzo suprotstaviti svešteničkoj vrhovnoj vlasti i sinkretizmu sa kultovima plodnosti, takođe su proizvod kanaanskog uticaja. Pri tome, proroci su zahtevali najčistiji jehovizam. S jednog stanovišta, oni su bili u pravu; ali, jehovizam koji su oni obznanjivali već je bio usvojio naj kreativni je elemente kanaanske religije i kulture, istih onih kojih su se proroci tako žestoko gnušali.